Autor Wiadomość Tytuł: Jak sie bawić, to sie bawićNapisane: poniedziałek, 16 lutego 2015, 14:36 Dołączył(a): niedziela, 11 stycznia 2015, 21:35Posty: 1116 [ KiB | Przeglądane 348 razy ] [ KiB | Przeglądane 348 razy ] Na biwakach każda okazja jest dobra. Nawet rocznica urodzin, o której solenizant zapomniał. Jakośc zdjęcia gdy składano mi życzenia jest fatalna, więc nie szampanie były oczywicie wystąpili w chłopak nie wytrzymal( tak wołaliśmy na Nera) i porwał jedną Pania do walca. Jednak i druga Pani nie mogła usiedzieć bezczynnie i wnet dołączyła do kołeczka. Impreza tak się rozkręciła,że musiałem dorobić napoju chłodzącego. Załączniki: [ KiB | Przeglądane 348 razy ] [ KiB | Przeglądane 348 razy ] Mieczysław Dołączył(a): niedziela, 11 stycznia 2015, 21:35Posty: 1116 Na drugi dzien, pozostało tylko pobojowisko i tort urodzinowyAle tort i tak długo nie postał Heniek Admin Dołączył(a): wtorek, 9 grudnia 2014, 19:42Posty: 6637Obrazki: 1317Lokalizacja: Jestem z miasta Czyli normalnie _________________Kontakt tylko poprzezinfo@ zobaczenia na trasieW trasie z przyczepą: Rok 2022 zaczynamy.........Rok 2021 - 4150 kmRok 2020 - 4120 kmRok 2019 - 7,060 kmRok 2018 - 10,500 km Mieczysław Dołączył(a): niedziela, 11 stycznia 2015, 21:35Posty: 1116 Chciałem zaznaczyć,że zimą imprezki też są ciekawe, a napojów już nie trzeba buteleczka jeszcze się chłodzi. Tylko samą szyjkę widać. Załączniki: [ KiB | Przeglądane 338 razy ] Mieczysław Dołączył(a): niedziela, 11 stycznia 2015, 21:35Posty: 1116 Może teraz zdjęcie wyjdzie lepiej Załączniki: [ KiB | Przeglądane 336 razy ] Kto przegląda forum Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników

Pamiętam, że moja siostra wróciła przed laty zapłakana z klasówki z fizyki, bo nauczyciel (znakomity pedagog żywieckiego liceum, Rudolf Pieczara) zadał pozornie proste pytanie: "dlaczego żaglówka może płynąć pod wiatr?". Dla niej, jej kolegów i koleżanek pytanie było mordercze. Nawet większość żeglarzy, którzy instynktownie halsują w prawo i w lewo, nie wie, jakie prawa fizyki im to umożliwiają. Tym bardziej piłkarze, strzelający "rogale" z rzutu rożnego wprost do bramki, nie podejrzewają, że robią to dzięki temu samemu prawu, które żeglarzom pozwala płynąć tam, gdzie chcą, a nie tam, gdzie ich wiatry zaniosą. To samo prawo pozwala latać samolotom, dzieciom puszczać latawce, a tenisistom stosować "dropszoty". Fantastyczny postęp w sportowych osiągnięciach, bieganie szybciej, skakanie wyżej i dalej, posyłanie tenisowej piłki z jeszcze większą prędkością, przełamywanie kolejnych "niemożliwych do pokonania" barier stało się możliwe dzięki technologii, medycynie, ale także lepszemu zrozumieniu praw fizyki rządzących sportem i zabawą. Technologia dała tenisistom do ręki rakiety z kompozytów węglowych, biegaczom tartan, alpinistom Gore-tex, kolarzom tytanowe ramy rowerowe, tyczkarzom epoksydowe tyczki, Małyszowi cudowne skafandry i wiązania, a żeglarzom nienasiąkające żagle i nawigację GPS. Medycyna jest chyba mniej niewinna. Jej pomoc dla sportowców często polega na takim dopingu, którego nie da się wykryć albo który jest tak zaawansowany i na tyle nowy, że jeszcze nie zdelegalizowany. Ale i ona, przez dokładną znajomość fizjologii, pomaga dobrać dietę, rytm treningu, optymalne obciążenia. Fizyka jest w innej sytuacji. Jej wkład (poza wpływem na rozwój technologii, a także medycyny) polega na zrozumieniu tego, co właściwie dzieje się w czasie sportowych zmagań czy dziecięcej zabawy. Daje radość wynikającą ze świadomości tego, co robimy, dlaczego to robić możemy, jakie są granice bezpieczeństwa (po ich przekroczeniu zadziałają prawa, które sprawią, że ani wyniku, ani przyjemności nie osiągniemy). Wiele jest jednak przykładów, w których rozumienie praw fizyki pozwoliło dokonać przełomu w dyscyplinach sportowych czy rozpowszechnić nowe rodzaje zabaw i zabawek. Dla przykładu, Dick Fosbury na olimpiadzie w Meksyku zaprezentował nowy styl skakania wzwyż, tzw. flop. Zawodnik odpowiednio wyginając ciało sprawia, że przechodząc nad poprzeczką środek ciężkości ciała pozostawia jednak poniżej niej. Przy tej samej energii odbicia może więc pokonać większą wysokość. Prosta mechanika! W naszych szczęsnych czasach można wejść do księgarni w dużym mieście i wydać każdą kwotę pieniędzy na bardzo wartościowe i ciekawe książki. W małych miastach jest znacznie gorzej i nawet tam, gdzie przez lata, jak w moim rodzinnym Żywcu, były księgarnie nie gorsze od tej im. Bolesława Prusa w Warszawie, dziś znajdujemy najwyżej nędzne sklepiki z literaturą dewocyjną, podręcznikami, poradnikami i tandetnymi romansami. Co ciekawe, "niewidzialna (do tego stopnia, że nikt jej nigdy nie widział!) ręka wolnego rynku" sprawia, że choć (w dużym mieście!) możemy wydać pensję na dobre książki, to jeśli wejdziemy do księgarni z zamiarem kupienia konkretnej książki, niemal na pewno nie znajdziemy jej na półkach. Czas życia książki na sklepowej półce wydaje się krótszy niż cielęciny czy sandałów. Dlatego nie przestając się interesować nowościami, powinniśmy też zwracać uwagę na wznowienia. Ostatnio do księgarń trafiły wznowienia dwóch znakomitych książek popularnonaukowych, poświęconych fizyce sportu, zabaw i zabawek. Ich autorem jest nieżyjący już Krzysztof Ernst (1940-2003). Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, wieloletnim dziekanem Wydziału Fizyki, eksperymentatorem w dziedzinie optyki, fizyki atomowej i cząsteczkowej. Przede wszystkim został w pamięci jako znakomity popularyzator nauki, a zwłaszcza fizyki. Jego imię nosi Nagroda i Medal Polskiego Towarzystwa Fizycznego za popularyzację fizyki. "Fizyka sportu" i "Einstein na huśtawce" są pasjonującymi lekturami, pozwalającymi każdemu, tak zawodowemu sportowcowi, jak i niedzielnym rekreacjuszom, zrozumieć, co się właściwie dzieje, gdy podejmują wysiłek fizyczny czy rozpoczynają zabawę. Lista tematów jest niezwykle obszerna. W książce o fizyce sportu znajdziemy takie tematy jak: lekkoatletyka (aż trzy rozdziały), skoki do wody, kolarstwo, tenis, piłka nożna, koszykówka, pływanie, narciarstwo, karate, sport samochodowy i powietrzny, wioślarstwo, łucznictwo, żeglarstwo. A wszystko to niemal bez wzorów, za to z wieloma ilustracjami. Lektura dla każdego: dzieci, kobiet, starców, ale także uczonych kolegów fizyków. Nawet ci ostatni z pewnością dowiedzą się wielu rzeczy, które może ich nie zaskoczą, ale na które wcześniej nie zwracali uwagi. W książce o zabawach i zabawkach Ernst zajmuje się między innymi: piłką golfową, tytułową huśtawką, żonglowaniem, bumerangiem, dominem, bungee, jojo, latawcami, kalejdoskopami, wesołym miasteczkiem, roller coasterem, bączkami, bańkami mydlanymi, kręglami, bilardem, a nawet... latającymi talerzami. I tu żadnych wzorów, wszystko tłumaczone na palcach, rysunkami, prostymi analogiami. Mój przyjaciel Andrzej Drukier często powtarzał starą, mądrą zasadę: "jak coś robisz, to rób, jak siedzisz, to siedź, jak idziesz, to idź, jak mówisz, to mów, jak śpisz, to śpij...", itd. Całkowicie się z nim zgadzałem. Zgodnie z tą zasadą uważałem, że jak się uczysz, to się ucz, jak popularyzujesz, to popularyzuj, jak uprawiasz sport, to uprawiaj, a jak się bawisz, to się baw. Nie miałem racji. Ernst przekonał mnie, że można się bawić i uczyć fizyki, grać w tenisa i poznawać równanie Bernoulliego. Gdyby książki Krzysztofa Ernsta były w księgarniach w moich (i mojej siostry) czasach licealnych, obyłoby się bez łez po klasówce z fizyki. Dla każdego, kto je przeczyta, będzie oczywiste, dlaczego żaglówka może płynąć pod wiatr... Krzysztof Ernst, Fizyka sportu Warszawa 2010, Wydawnictwo Naukowe PWN. Krzysztof Ernst, Einstein na huśtawce, czyli fizyka zabaw, gier i zabawek Warszawa 2010, Prószyński i S-ka.

Oskar: Dawno temu to było. Człowiek bez roboty, bez szkoły, bez perspektyw – dużo “bez”, ale za to tercecik się czasem zdarzył. Wstawało się późno, a w kime nie szło się wcale. Była to też ostatnia płyta, którą realizowaliśmy wspólnie z Piotrkiem w naszym studio. Zdarzało się, że kończyliśmy nagrywkę o godzinie 22, wspólnie stwierdzając, że nagrane jest ok i że “mamy to". Po czym wracałem do domu, odpalałem na słuchawkach i wracałem do tego studia nagrać to jak Pan Bóg przykazał. Oczywiście te wersje nie różniły się praktycznie wcale. Jednak ta pogoń za idealnym tejkiem nagrywkowym czasami zmusza do bezsensownych zachowań. Steez: Luźną inspiracją do tego bitu była muzyka z “M3LL155X” i “Late Nights” – płyt, których w owym czasie sporo słuchałem. Muzycznie ten numer to również takie swoiste ménage à trois pomiędzy hardware’em, VST i samplami. Bębny wykręciłem na Tempeście, a bas na Arturii Minibrut. Na wejściu słychać sampel z jakiegoś francuskiego library music z końca lat 70, a w trakcie trwania całego kawałka żeński sampel wokalowy obniżony o oktawę. Do tego oczywiście trochę syntezatorów, tak żeby całość utrzymać w klimacie retro-future.

Nie można się nie komunikować – rozmowa to prosty sposób na to, by dotrzeć do drugiego człowieka… Nawet jeśli nie wypowiadamy słów – nie prowadzimy dialogu, to i tak przekazujemy swoje uczucia i emocje. Choć sztuka nawiązywania kontaktu wydaje się banalnie prosta, a jednak tak wielu z nas wciąż ma z nią problem… Czy zatem jest ona taka prosta? Jak rozmawiać, by zostać / Uncategorized / Jak się bawić to się bawić O ile chodzi o wynajmowanie samochodu, to niewiele osób skojarzy je z czymś przyjemnym, gdyż w większości trzeba to zrobić dlatego, że własne auto odmówiło posłuszeństwa albo z innych podobnych powodów i żadna osoba tak faktycznie nie patrzy wręcz na to, ażeby poszukiwać w tym zabawy. Jest jednak pewien party bus Warszawa, na który wystarczy się zdecydować, a nikt nie będzie narzekał na nudę. W znaczącej liczbie przypadków wspomniany pojazd spowodował, że pozornie nieudana impreza zamieniała się w coś wyjątkowego, co na długo zapadło Ci obecnym w pamięć. Właściwie więc posiadać świadomość, że coś takiego jest dostępne. Do tego należy również dodać, że wynajem party busa zgodnego z tym opisem nie jest drogi, zatem jeśli wręcz ktoś nie dysponuje dużymi pieniędzmi, to i tak może pomyśleć o takowej atrakcji. Zadowolenie licznych nabywców jest odpowiednim dowodem na to, że polecam rozważyć taką opcję, zwłaszcza jeżeli chodzi o wyjątkowe wydarzenie, które powinno być w pełni zaplanowane. Na przykład, czasem wynajem limuzyn Warszawa wydaje się ekstrawaganckim wydatkiem, a realnie osoby poruszające się tym samochodem wynalazły go w specjalnej promocji. Widać zatem, że nie chodzi tu o to, ile się za to zapłaci, niemniej jednak o dobrą rozrywkę. Wspólne podróżowanie limuzyną wśród najlepszych znajomych jest jednak stuprocentowo skutecznym sposobem na to, żeby rozrywkę zakończyć albo również rozpocząć w dobrych humorach. Na pewno kobiety i mężczyźni pozostali, którzy nie załapią się na taki przejazd będą patrzeć na szczęśliwców z nieukrywaną zazdrością. Zobacz tutaj: wynajem limuzyny Warszawa . . 719 506 605 783 215 412 617 422

problem jak sie bawic to chlac